Twee gezichten van... Nr. 59: De Hervormde kerk in
Maasland
In de rubriek 'De twee gezichten van…' staan maandelijks
twee afbeeldingen centraal. De tekst van deze aflevering is
verzorgd door Trudy Werner-Berkhout van de Historische Vereniging
Maasland. Henk Groenendaal maakte de foto anno 2007.
Reacties en suggesties van lezers zijn van harte welkom. Deze
maand deel 59.
Toonaangevend in Maasland is de Hervormde of Oude kerk, die
midden in het dorp staat.
De parochie Maasland was in de Middeleeuwen groot en omvatte
diverse dorpen. In 1241 schonk de toenmalige graaf Willem II
(1228-1256) het patronaatsrecht van de kerk van Maasland aan de
Ridderlijke Duitsche Orde. Dit recht hield in dat de Orde een
voorstel mocht doen voor de benoeming van een pastoor, de Orde
had dus invloed op het kerkelijk gezag. Hier tegenover stond dat
de Orde wel de pastoor en de kerk moest onderhouden. Ook mocht
de Orde de patroonheilige van de parochie vaststellen. De kerk
werd naar Maria Magdalena vernoemd. |
In
1243 schonk het echtpaar ridder Dirk van Coldenhove en zijn
vrouw Hadewijch hun bezittingen aan de Herenlaan aan de Duitsche
Orde. Deze orde was oorspronkelijk een geestelijke ridderorde,
ontstaan in de tijd van de Kruistochten en verleende humanitaire
en geestelijke bijstand aan de kruisvaarders. Aan de Herenlaan
kwam het Duitsche Huis te staan, maar na 1365 werd een nieuw
huis betrokken, de Commanderij genaamd, gebouwd naast de kerk in
het dorp.
Jasper van Egmond, commandeur van de Orde, ging bij de
Opstand in de zestiende eeuw over naar het protestantse geloof.
In het jaar 1576 werd de eerste predikant van de kerk benoemd
door de Staten van Holland. Veel parochianen werden protestant.
De versierselen, de beelden en altaarstukken zullen uit de kerk
verwijderd zijn. Een sobere inrichting was immers het ideaal
geworden. De inwoners die katholiek bleven, moesten zich
noodgedwongen |
terugtrekken in een schuurkerk/schuilkerk. De
naam van de patroonheilige Maria Magdalena werd uiteraard
meegenomen.
Op de plaats van de Oude kerk heeft oorspronkelijk een andere
kerk gestaan. De oudste delen van de huidige kerk, delen van de
toren, dateren rond het jaar 1400. Het schip van de kerk werd in
de vijftiende eeuw vervangen waardoor een hogere ruimte
ontstond. De noordbeuk is uit 1500. |
In
de kerk werden invloedrijke en kapitaalkrachtige personen
begraven. Tot 1829 was begraven in de kerk toegestaan, daarna
werd het verboden. Diverse prachtige grafstenen, zoals die van
Jasper van Egmond, zijn helaas tijdens de brand van 1945
verloren gegaan. Op 18 juni van dat jaar ontstond brand doordat
een afgevuurde lichtkogel in de goot van de kerk terecht kwam.
Deze lichtkogel zou de feestvreugde rondom het herdenken van de
nederlaag van Napoleon bij de slag van Waterloo verhogen.
Terwijl de kerk de Tweede Wereldoorlog goed had doorstaan, werd
het middeleeuwse gebouw nu vernield door het alles verzengende
vuur. Gelukkig was het windstil, zodat de omliggende huizen
gespaard bleven. De Maaslandse brandweer en brandweercorpsen uit
de regio probeerden de kerk te redden, maar de brand was zo
hevig dat slechts zwartgeblakerde muren overbleven. Het dak en
een deel van de toren stortten in en het interieur verbrandde.
Het prachtige Garrelsorgel uit de achttiende eeuw, het oude
houtsnijwerk en de vaste banken gingen verloren.
|
Zo ook de drie glas in loodramen die in 1620 geschonken waren
door Jacob van Zuylen van Nievelt, Commandeur van de Duitsche
Orde, het Hoogheemraadschap en Jacob van Zeventer, heer van
Keenenburg, ambachtheer van Maasland. Gelukkig hadden omwonenden
nog losse delen, zoals kerkbijbels, de kroonluchters, de
wandborden en de stoelen uit de kerk kunnen redden.
Na rijp beraad werd in 1947 begonnen met de restauratie van
de kerk. Het herstel begon met de herbouw van de noordbeuk.
Tussen het schip van de kerk en die beuk werd een tijdelijke
muur gebouwd, zodat de hervormde gemeente vanaf 1 juni 1949
weer de dienst in eigen kerk kon houden. Vier jaar lang had de
gemeente de gereformeerde kerk in de Doelstraat mogen
gebruiken. In 1954 was de restauratie zo goed als voltooid.
Aangezien bij de brand veel van het interieur was vernield,
werden diverse stukken gekocht bij andere kerken. De kansel
bijvoorbeeld is afkomstig uit het Noord Hollandse dorp Graft.
De consistoriekamer tegen de zuidmuur (waar nu het grasveld
is), het brandspuithuis bij de ingang van de kerk en het
stovenhuisje aan de oostmuur zijn niet meer herbouwd.
Het monumentale gebouw is 's avonds sfeervol verlicht.
Vooral in deze donkere maanden heeft dit als resultaat dat
deze beeldbepalende kerk de geschiedenis van het mooie oude
dorp weergeeft. |
Literatuur:
- Verbrand, herbouwd, herdacht. Uitgave van de Nederlandse
hervormde gemeente Maasland, 2004.
- De Ridderlijke Duitsche Orde in Maasland door K. Boschma
en A. Immerzeel. Maasland, 1991.
- Maasland 1900-2000, beeldverhaal van honderd jaar
dorpsleven. Maasland, 2001.
|
Tekst: Trudy Werner. Oude foto 1928: De foto
is 's middags half twee genomen, op een gure winterdag (Museum
De Schilpen). Foto huidige situatie 2007: Henk Groenendaal. 'Midden-Delfland - Schakel' publicatie:
20 december 2007.
Na publicatie worden de “Twee gezichten van…” ook op
internet gepubliceerd op adres: http://www.middendelfland.net/. |
|